Psychodeliczny lot

"Tylko ten może zrozumieć, czym jest jego gospodarstwo, albo czym jest jego kraj, kto częściowo mu się poświęcił, dbał o niego, bronił go lub walczył o jego piękno."

[Antoine de-Saint Exupery]

       Mało u nas patriotów z prawdziwego zdarzenia. Jeszcze mniej, jeśli chodzi o młodzież uczącą się. Czemu? Nie mamy tak naprawdę wpływu na to, co się w państwie dzieje. Albo nie idziemy na wybory, albo wybieramy z kolei mniejsze zło, które mniej zepsuje nasze już rozkładające się państwo. Rzec by można - kraj wariatów. Trochę w tym prawdy jest. 

Dzisiaj obywatel nie ma wpajanych podstawowych wartości jak kraj czy rodzina. Ile jest patriotycznych wierszy o kraju? O wojnie? Niewiele. Historia jest przekłamana, podporządkowana pod rządy kapitalizmu i jeszcze zachwalamy się naszym demokratycznym krajem, gdzie tak naprawdę nic nie można powiedzieć, mimo wolności słowa. Media narzucają nam poglądy, kreują inne wizerunki, ukazują wartości, które kiedyś nie miały racji bytu. Jeśli myślisz inaczej - jesteś głupi, mówią. Roznegliżowane panienki pokazują to, co powinny trzymać w ukryciu dla swoich partnerów, wszędzie jest zepsucie, a kiedy trafi się ktoś z wizją i ideą, jest tak tłamszony, aż porzuca wreszcie swoje ideały na rzecz spokoju swojego oraz rodziny. Dzisiejszy świat, pełen komercji i zakłamania - Polska. 

    

      Podajcie mi jeden tytuł gazety, która zajmuje się polityką, a jest całkowicie bezstronna. Szukałam długi czas, ale niestety taka chyba nie istnieje. Najbardziej przerażający jest fakt, że młodzież nie ma dzisiaj świadomości narodowej. Nie walczyła za kraj, wszystko miała podane na tacy, łącznie z wolnością i nie potrafi tego docenić. Mało kto ogląda wiadomości, interesuje się historią, czyta literaturę polską. Bardziej interesuje zachód, który uśmiecha się do nas, ukazując nieprawdziwy świat, wykreowany w filmach i prasie. Nie każdy żyje tam jak gwiazda telewizyjna. Ameryka składa się z coraz większej ilości tak zwanych slumsów. Tylko tego się zazwyczaj na filmach nie pokazuje. Ludzie chcą świat idealny, ponieważ tak mogą oderwać się od rzeczywistości, która u nas nie jest zbyt ciekawa. Narzekamy na polityków, tych centralnych i lokalnych, ale rzadko kto wie o funduszu partycypacyjnym, zbiera podpisy, aby ochronić park albo pomnik. Bardzo mało Polaków czyta swoim dzieciom wiersze albo wpaja im postawy patriotyczne. Rozumiem, sama nie jestem zadowolona z tego, co dzieje się w państwie, ale my także możemy działać. Również mamy głos! Głos ma Warszawa, ma Elbląg, Ty także. 

     Jak to powiedziała moja koleżanka, "dzisiaj ciężko być patriotą". Fakt, nie jest ciekawie w naszym kraju, ale to jednak nasz kraj, nasz psychodeliczny lot, jaki by nie był, jest nasz. Każdy może walczyć o lepsze jutro. Wiem, że te słowa brzmią pięknie i są to tylko słowa, ale mogą przecież przerodzić się w czyny. Moja przyjaciółka wyjechała do pracy do Anglii. Nie chce z niej wracać, ponieważ stwierdziła, że ludzie tam są milsi, bardziej przystępni, życzliwi. Ale czy ona była taka miła dla każdego? Uśmiechała się na pasach? Nie, bo rzadko kto to robi. Każdy tworzy naród, bądź milszy, pomagaj innym, dbaj o porządek koło swojego bloku. Jeśli każdy to zrobi, będzie piękniej. Wiem, że prawie nikt tego nie robi, ale wiele osób krytykuje. Państwo wydaje pieniądze na tzw. pracowników komunalnych, którzy sprzątają, czemu? Ponieważ ludzie chyba są ślepi i nie wiedzą jaka jest droga do kosza na śmieci. Co prawda dzięki temu ludzie mają pracę, ale to już inny temat, na inny post. Śmieszy mnie fakt, jak ludzie dzwonią do mojego taty i mówią, że jego pracownicy nie wysprzątali dokładnie koło jego domu. Bo sam przecież rączek nie ma i nie może śmieci wyrzucić, nie mówiąc już o tym, że prawdopodobnie są one jego własnością. 

     Czemu zawsze jest tak, że Polacy jednoczą się tylko w skrajnych okolicznościach, jak wojna czy zabory? A codzienność, która tworzy państwo? 

Pozdrawiam i do napisania.